[ Pobierz całość w formacie PDF ]
w pokojach na górze...
Nagle doznała olśnienia.
- Na górze był dom publiczny!
- Tego nie powiedziałem.
- Ale zgadłam, prawda?
Mógłby przysiąc, że po jej twarzy przemknął szel�
mowski, ledwo dostrzegalny uśmiech. Brice'owi serce
zabiło szybciej.
skan i przerobienie anula43
142 DRUGIE ROZDANIE
- To cię bawi? - spytał.
Oczy jej zalśniły wesoło.
- W pewnym sensie - przyznała. - Sprawiasz
wrażenie poważnego, statecznego człowieka. Jesteś
filarem społeczeństwa, szanowanym panem dokto�
rem, który cieszy się powszechnym uznaniem. Fakt,
że ktoś taki jak ty mieszka w burdelu...
- W dawnym burdelu - poprawił.
- W dawnym burdelu... - Pokręciła głową. - Tak,
to bardzo śmieszne.
Lekki uśmiech wciąż błąkał się po jej wargach. To
dobrze, pomyślał Brice; jest odprężona. Postanowił
przyłączyć się do zabawy.
- Jeśli faktycznie na piętrze mieścił się burdel,
wiesz, co to oznaczało?
- No jasne. - Rozejrzała się po pokoju. - %7łe
wystrój musiał być całkiem inny.
- Bardziej frywolny. Swawolny. Komoda, stół,
w rogu parawan, na nim pończoszki, haleczki...
A na suficie lustra, pomyślała Karen, kierując
wzrok ku górze.
Brice odgadł jej myśli.
- Sporo musiało się tu dziać. - Oparł dłoń na
materacu, przy biodrze dziewczyny. - Wyobrażasz
sobie akrobacje, jakie odbywały się na tym łóżku? Te
miłosne igraszki?
Uśmiech zgasł na jej twarzy. Brice był zbyt
przystojny, zbyt męski, w dodatku siedział zbyt
blisko.
Barbara Delinsky 143
- Miłosne igraszki? Bez przesady. To był zwykły
seks.
- W porządku. Niech ci będzie zwykły seks.
- I nie na tym łóżku.
Zareagował lekkim wzruszeniem ramion.
- W porządku, na innym łóżku. - Oczy mu błysz�
czały. - Ale w tym miejscu. Dziki, namiętny seks.
Spocone ciała, jęki, okrzyki. Każdego dnia, każdej
nocy.
- Masz bujną fantazję - szepnęła i speszona
wstrzymała oddech. Bo wpatrywał się w nią tak
lubieżnie, tak uwodzicielsko, jakby to ona dzień po
dniu uprawiała ten dziki, szalony seks. - Nie patrz tak
na mnie - poprosiła.
- Czyli jak? - spytał ochryple, a jej po krzyżu
przebiegł dreszcz.
- No właśnie tak.
- Ja nic nie robię.
- Pożerasz mnie wzrokiem.
- Lubię szczerość.
Oparta plecami o wezgłowie, skrzyżowała ręce na
piersi, jakby broniła do siebie dostępu.
- Potrzebuję przestrzeni, Brice. Za bardzo mnie
osaczasz.
Nie odsunął się; przeciwnie, przysunął się bliżej.
Czuł przemożną chęć, żeby ją pocałować, i tym razem
nie zamierzał jej w sobie dławić. Karen chciała naza�
jutrz wyjechać, a on... on postanowił skosztować jej
warg, zanim zniknie z jego życia. Mogła protestować,
144 DRUGIE ROZDANIE
mogła się oburzać, lecz widział w jej twarzy i spoj�
rzeniu, że ona również go pragnie.
- Brice...
Zacisnął ręce na jej nadgarstkach i przyciągnął ją do
siebie.
- Brice, proszę cię... Przecież jestem chora - po�
wiedziała, ale bez większego przekonania w glosie.
- Sam od tygodnia mi to powtarzasz.
- Nie od tygodnia. Od trzech dni. I przez cały ten
czas zastanawiam się, co by było, gdybym...
Ujął w palce jej brodę. Kiedy Karen otworzyła usta,
żeby zaprotestować, szybko zamknął je pocałunkiem.
ROZDZIAA SZ�STY
Buntowała się, walczyła, próbowała go ode�
pchnąć, ale nawet nie drgnął; był jak skała. Starała
się chociaż odwrócić głowę, lecz bez powodzenia.
Brice nie reagował na jej sprzeciw, na próbę oswobo�
dzenia się.
Po chwili zastosowała inną metodę: znieruchomia�
ła. Skoro szamotanina nie przynosiła rezultatu, uznała,
że nie ma nic do stracenia, i przestała się wyrywać.
Tkwiła jak kłoda w ramionach Brice'a, czuła na ustach
jego usta, ale nie reagowała. Wychodziła z założenia,
że żaden mężczyzna nie lubi całować się z kamiennym
posągiem.
W teorii wszystko wyglądało świetnie. Ale jednego
146 DRUGIE ROZDANIE
nie wzięła pod uwagę: że kiedy zrezygnuje z walki, jej
zmysły zaczną budzić się do życia.
Brice się nie poddawał; delikatnie, niestrudzenie
pieścił ją ustami. Badał, smakował, delektował się.
Nigdy dotąd czegoś takiego nie doświadczyła. Od�
dychała coraz szybciej, przestała zaciskać wargi, od�
prężyła się. W miejscu, gdzie ich ciała się stykały,
czuła żar. %7łar rozprzestrzeniał się, zataczał coraz
szersze kręgi. Zdała sobie sprawę, że ma ochotę
wtopić się w Brice'a, połączyć z nim w jedno. Przera�
ziła się.
Kiedy oderwał usta od jej warg, właśnie to ujrzał
w jej oczach: strach. Pragnął Karen z całej siły, pragnął
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
-
Pokrewne
- Home
- 007._Cartland_Barbara_ _NajpiÄkniejsze_miĹoĹci_07_ _Znudzony_pan_mĹody
- Niewygodny testament 01 McMahon Barbara Ĺťona wspĂłlnika
- Cartland Barbara NajpiÄkniejsze miĹoĹci 154 Droga ku szczÄĹciu
- Dunlop Barbara Ucieczka z wielkiego miasta
- Cartland Barbara Nie wyrzekaj siÄ miĹoĹci
- 174.Barbara KrzysztoĹ Karolino, nie przeszkadzaj
- Cartland Barbara Sekrety serca
- C Howard Robert Conan barbarzyĹca
- 1055. Dunlop Barbara Nienasyceni
- Lucas Jennie Marokanska tajemnica
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- anndan.keep.pl
